Kolęda Judzką krainę noc okryła

1Judzką krainę noc okryła
I w snu marzeniach zanurzyła
Jej niwy, jej niwy, jej niwy
Pokój zajął szczęśliwy, szczęśliwy
Gość w Betlejem mieście mnogi
I pasterze lud ubogi
Cnotliwy, cnotliwy
I w polu przy swej trzodzie
I w polu przy swej trzodzie
Posnęli w swobodzie
Posnęli w swobodzie

2Wtem wskroś obłoki zajaśniały
I w nadzwyczajne przyodziały
Promienie, promienie, promienie
Całe niebios sklepienie, sklepienie
A w powietrzu się unosi
Anioł i radośnie głosi
Zbawienie, zbawienie
Że Bóg się w polu rodzi
Że Bóg się w polu rodzi
Na ziemię przychodzi
Na ziemię przychodzi

3Pasterze ze snu tymi głosy
Zbudzeni, trwogą pod niebiosy
Spojrzeli, spojrzeli, spojrzeli
Widząc cuda, zadrżeli, zadrżeli
Lecz im Anioł rzekł: by byli
Bez wszej trwogi i śpieszyli
Weseli, weseli,
By Zbawiciela swego
By Zbawiciela swego
Witać zesłanego
Witać zesłanego

4Gdy Mu swe dary już oddali
Stanęli wkoło i śpiewali
O, Panie, o, Panie, o, Panie
Tu leżący na sianie, na sianie
Tyś w dobroci niepojęty
Żeś obrał sobie z bydlęty
Mieszkanie, mieszkanie
Abyśmy przez to w niebie
Abyśmy przez to w niebie
Mieszkali u Ciebie
Mieszkali u Ciebie