Kolęda głęboko oddaje duchowość i teologię Narodzenia Chrystusowego, podkreślając wypełnienie pragnień i próśb patriarchów oraz proroków. Opisuje pokorę i ubóstwo miejsca narodzin Jezusa, gdzie Bóg, choć święty, rodzi się w prostocie, nieuznany przez świat, w stajni, otoczony bydłem. Podkreśla również paradoks, że stworzenie, jak osioł i wół, rozpoznaje swojego Stwórcę, gdy ludzie odmówili Mu służby. Kolęda kończy się wezwaniem do przyjęcia Chrystusa z pokorą i świętością życia, oddając chwałę Bogu za dar zbawienia.


Tekst i słowa kolędy „Narodzenie Chrystusowe” – wszystkie zwrotki

1 Narodzenie Chrystusowe,
Dopełniło żądania
Patryarchów, których owe,
Były częste wołania:
Spuśćcie nieba Zbawiciela,
Dla prośb częstych Izraela,
Ześlijcie sprawiedliwego,
Urodź ziemio Zbawcę swego.

2 Przyszedł poczęty w żywocie
Panny niepokalanej,
W ubogiej ciała prostocie
Od świata nieuznanej,
Ani w własności przyjęty,
Chociaż Bóg nad świętych święty:
Któż się nie zdziwi ze łzami,
Widząc Boga z bydlętami.

3 Pająki snują obicie,
Ze słomy dywan drogi,
Z chust podłych zimne okrycie,
Zamiast puchów barłogi,
Miasto wonnego kadzidła,
Duszące wyziewy bydła;
Takie wygody gościowi,
Czyni świat Stworzycielowi.

4 Oślica do Balaama
Przemówiła cudownie,
Dawida i Abrahama
Plemię się rodzi równie;
Nie dziw tedy że wół osioł,
Stwórcę za sobą uprosił,
Aby mu w stajni służyli,
Kiedy ludzie odmówili.

5 Królewski ród zubożały
Pałacu nie znajduje,
W stajni kąt i żłobek mały
Za pokoje szanuje:
Znać Bóg dumą świata gardzi,
Kiedy podłość obrał bardziej,
W której służą pastuszkowie,
Nucą Panu Aniołowie:

6 Chwała bądź na wysokości
Bogu, ludziom na ziemi
Pokój żyjącym w skromności,
Których czyni świętemi
Chrystusowe narodzenie,
Przynoszące im zbawienie,
Podług żądania Proroków,
Gdy Bóg spuszczony z obłoków.

7 Niebieskie muzyki brzmijcie
Bogu wraz człowiekowi,
Wszyscy go mile przyjmijcie,
Dajcie pokłon Królowi:
Anielskie chóry śpiewajcie,
Pastuszkowie się zbiegajcie,
Uznajcie Majestat w Bóstwie,
Chociaż dziecina w ubóstwie.

8 Słodkie Aniołów śpiewania
Weselcie kwilącego,
Pasterze znoście odziania
Aby zagrzać drżącego:
Wpatrując się myślą w dziecię,
Nieco inszego powiecie,
Tylko godzien użalenia,
W przykrościach rozweselenia.

9 Ten Pan choć w maleńkiem ciele,
Serca myśli przenika;
Kto mu czyni mało wiele,
W swej pamięci zamyka:
Nie zaniedba dać nadgrody,
Czyniącym co dla wygody
Miłosierdzia żądających,
W nędzy tak jak Pan płaczących.

10 Jego słowa wezmą skutek:
Najmniejszym co czynicie,
Jeść, pić dając, ciesząc smutek,
Nagim niosąc okrycie,
To jakbyście mnie samemu
Dali, dając ubogiemu;
Za co weźmiecie po zgonie,
Miejsce w Abrahama łonie.

11 Przeto miejmy przedsiewzięcie
Od Pana narodzenia,
Żywot nasz prowadzić święcie
Przez dobrych spraw czynienia:
By była radość dzieciny,
Z uczynków naszych przyczyny,
Który z nieba zstąpił na to,
By nam był wieczną zapłatą.

12 Na wiek wieków niechaj będzie
Chwała Bogu naszemu,
I teraz niech słynie wszędzie
Nowo narodzonemu,
Który się nam w ciele zjawił,
Ażeby nas wszystkich zbawił:
Niech mu oraz będą dzięki,
Przez radosne głosów dzwięki.

 

„Narodzenie Chrystusowe” – cały tekst do druku

Kliknij niżej by wydrukować tekst kolędy
Drukuj tutaj!
Sprawdź również:
https://www.koledypolskie.pl/wp-content/uploads/2023/11/narodzenie-chrystusowe-1024x717.jpghttps://www.koledypolskie.pl/wp-content/uploads/2023/11/narodzenie-chrystusowe-150x150.jpgRedakcjaKolęda głęboko oddaje duchowość i teologię Narodzenia Chrystusowego, podkreślając wypełnienie pragnień i próśb patriarchów oraz proroków. Opisuje pokorę i ubóstwo miejsca narodzin Jezusa, gdzie Bóg, choć święty, rodzi się w prostocie, nieuznany przez świat, w stajni, otoczony bydłem. Podkreśla również paradoks, że stworzenie, jak osioł i wół, rozpoznaje swojego...Kolędy i pastorałki